โครงงานระบบควบคุมการเปิด-ปิดน้ำอัตโนมัติ
(ม.ปลาย)
ผู้จัดทำ
- ส.ณ.กฤษดาภรณ์ กุระอิ่ม
- ส.ณ.รุ่งเรือง นิลกิจ
- ส.ณ.สมเกียรติ ธิมาศ
อาจารย์ที่ปรึกษา: น.ส.พนิดา เล้าประเสริฐ, น.ส.ปวีณา จันทร์เพ็ง
สถานศึกษา : โรงเรียนวัดไผ่ดำ แผนกสามัญศึกษา
บทนำ
น้ำ เป็นทรัพยากรที่มีความสำคัญต่อชีวิตคน พืช และสัตว์มากที่สุดแต่ก็มีค่าน้อยที่สุดเมื่อเปรียบเทียบกับทรัพยากรธรรมชาติอื่น ๆ น้ำเป็นปัจจัยสำคัญในการดำรงชีวิตของมนุษย์และเป็นองค์ประกอบที่สำคัญ ของสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย ซึ่งทรัพยากรน้ำมีความสำคัญ ได้แก่ ใช้สำหรับการบริโภคและอุปโภค เพื่อดื่มกิน ประกอบอาหาร ชำระร่างกาย ทำความสะอาด ฯลฯใช้สำหรับการเกษตร ด้านอุตสาหกรรม ต้องใช้น้ำในกระบวนการผลิต น้ำเป็นแหล่งพลังงานในการผลิตกระแสไฟฟ้า เป็นเส้นทางคมนาคมที่สำคัญ แม่น้ำ ลำคลอง ทะเล มหาสมุทร เป็นสถานที่ท่องเที่ยว ทัศนียภาพของริมฝั่งทะเล และแหล่งน้ำที่ใสสะอาดเป็นสถานที่ท่องเที่ยวของมนุษย์
ซึ่งทางคณะผู้จัดทำได้พบปัญหาภายในวัดและโรงเรียน โดยโรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนประจำ มีสามเณรนักเรียนตั้งแต่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 – 6 พำนักอาศัยอยู่ที่โรงเรียนเป็นจำนวนมาก ซึ่งจะมีการใช้น้ำในปริมาณมากในการอุปโภค โดยจะมีสามเณรนักเรียนคอยเปิด-ปิดน้ำใส่อ่างอาบน้ำที่ใช้อาบ ซึ่งในการเติมน้ำในแต่ละครั้งต้องใช้เวลานานจนกว่าน้ำจะเต็มอ่าง และสามเณรอาจมีภารกิจอย่างอื่นที่ต้องไปทำ จนทำให้ลืมปิดน้ำ ทำให้น้ำสูญเสียน้ำไปโดยไม่เกิดประโยชน์ และในบางครั้งก็จะลืมเปิดน้ำ ทำให้น้ำไม่พออาบ และการเปิดน้ำทิ้งไว้อย่างฟุ่มเฟือย โดยไม่มีการใช้น้ำอย่างประหยัดทำให้เกิดการสูญเสียน้ำอย่างไม่มีประโยชน์
ดังนั้นทางคณะผู้จัดทำจึงได้มีความคิดที่จะนำเอาเทคโนโลยีเข้ามาช่วยในการแก้ปัญหาดังที่กล่าวโดยสร้างระบบควบคุมการเปิด-ปิด น้ำ อัตโนมัติ ขึ้นมา ที่สามารถควบคุมการเปิด-ปิด ได้เป็นเวลาและเติมน้ำได้แบบอัตโนมัติเมื่อระดับน้ำในอ่างเหลือน้อย และสามารถแจ้งเตือนผู้ที่ควบคุมการเปิด-ปิด น้ำได้ว่า ระดับน้ำอยู่ในปริมาณใด เพียงพอสำหรับการใช้งานหรือไม่ ทั้งเพื่อเป็นการลดภาระของสามเณรผู้ที่ดูแลการเปิด-ปิดน้ำ อีกทั้งยังเป็นการช่วยประหยัดค่าน้ำลงได้อีกด้วย